Le Pere Noel a faim .... ο Άϊ Βασίλης που πεινούσε!





ας φτιάξουμε λοιπόν τα πιο νόστιμα μπισκότα για τον Άγιο Βασίλη! 





Υλικά
1 φλιτζάνι βούτυρο adoro σε θερμοκρασία δωματίου
2 φλιτζάνια ζάχαρη καστανή
2 αβγά 
ξύσμα από 1 πορτοκάλι
3 φλιτζάνια αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 κ.γ σόδα μαγειρικής
1 κ.σ ζεστό νερό 
1 πρέζα αλάτι
2 φλιτζάνια τσιπς σοκολάτας
1 φλιτζάνι ψιλοκομμένα καρύδια


Ετοιμασία 


Προθερμαίνουμε το φούρνο στους  180 βαθμούς κελσίου.
Χτυπάμε το βούτυρο με τη ζάχαρη μέχρι να μαλακώσει , 
προσθέτουμε ένα – ένα τα  αυγά στη συνέχεια,      
ρίχνουμε το ξύσμα πορτοκαλιού.
Διαλύουμε τη σόδα στο ζεστό νερό και προσθέτουμε στο μείγμα,    
ρίχνουμε και το αλάτι. 
Ανακατεύουμε το αλεύρι, τα τσιπ σοκολάτας, 
και τα καρύδια και προσθέτουμε στο μείγμα μας με απαλές κινήσεις. 
Σε ταψί στρωμένο με λαδόκολλα ρίχνουμε κουταλιές , 
σε απόσταση 5 εκ η μια από την άλλη. 
Ψήνουμε για περίπου 10 – 12 , με αέρα πάνω-κάτω.






Εύχομαι ολόψυχα σε όλους μια Ειρηνική Νέα Χρονιά 
γεμάτη ευχάριστες στιγμές , 
προσωπικές & επαγγελματικές επιτυχίες. 
Υγεία σωματική αλλά και ψυχική.




Καλές Γιορτές!


Εύκολα .... μαρμελάδα πορτοκάλι!




Υλικά

12 πορτοκάλια 
4 φλιτζάνια  νερό
2 λεμόνια
4-5 φλιτζάνια ζάχαρη 

Ετοιμασία
Πλένουμε  τα πορτοκάλια και τα λεμόνια και τα στεγνώνουμε καλά. Στην συνέχεια θα πρέπει να πάρουμε το ξύσμα των πορτοκαλιών και το ζουμερό μέρος τους , χωρίς να κρατήσουμε καθόλου από την λευκή σάρκα τους. Με ένα καλά κοφτερό μαχαίρι , θα είναι πολύ εύκολο.  Στο τέλος της διαδικασίας αυτής θα έχετε 2 μπολ , ένα με το ξύσμα πορτοκαλιών  και  λεμονιών  και ένα ακόμα μπολ με την σάρκα τους και το χυμό που θα έχουν αφήσει. 

Σε μια βαθιά κατσαρόλα βάζουμε όλα τα υλικά μας προσθέτουμε το νερό και αφήνουμε να πάρει βράση. Στη συνέχεια χαμηλώνουμε την φωτιά και σιγοβράζουμε για περίπου 25' με 30' . 
Κατεβάζουμε από την φωτιά και αφήνουμε μέχρι την επόμενη μέρα ή τουλάχιστον για 12 ώρες.
Την επόμενη μέρα προσθέτουμε τη ζάχαρη , αφήνουμε να πάρουν βράση, χαμηλώνουμε την φωτιά και συνεχίζουμε τον βράσιμο για 1 ώρα σχεδόν. Μπορεί να χρειαστεί και λιγότερο χρόνο.
( Κάντε το τεστ με το πιατάκι που έχετε βάλει πριν στην κατάψυξη.) 

Αποθηκεύστε σε αποστειρωμένα βάζα .... 
και απολαύστε την με μια φέτα ζεστό φρυγανισμένο ψωμί!

Καλή επιτυχία!








"Φουρνιστά ντόνατς σοκολάτα - κανέλα "


ΥΛΙΚΑ

1 φλιτζάνι γάλα φρέσκο
2 1/2 - 3 φλιτζάνια αλεύρι 
 1 φακελάκι μαγιά ξηρή


6 κουταλιές ανάλατο βούτυρο, σε θερμοκρασία δωματίου 

2 κ.σ μέλι

1 κ 1/2 κ.γ κανέλα 
1/2 πλάκα σοκολάτας κουβερτούρα των 125 γρ σπασμένη σε μικρά κομμάτια
ξύσμα από 1/2 πορτοκάλι (προαιρετικά)

ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ



Ζεσταίνουμε το γάλα , το βούτυρο και την σοκολάτα κουβερτούρα , το μέλι και το ξύσμα πορτοκαλιού.
Σε ένα μπολ , ανακατεύουμε ,  αλεύρι , τη μαγιά , την κανέλα , ρίχνουμε σιγά σιγά το μείγμα με το γάλα και ζυμώνουμε μέχρι να σχηματιστεί μια ζύμη που να ξεκολλάει από τα χέρια μας.
Βάζουμε την ζύμη μας σε ένα μπολ , σκεπάζουμε και αφήνουμε σε ζεστό περιβάλλον για 30'-40'.
Έπειτα ζυμώνουμε για μερικά ακόμα λεπτά και χωρίζουμε την ζύμη μας σε μικρά και πλάθουμε σε μπάλες. Τοποθετούμε σε ταψί , στρωμένο με αντικολλητικό χαρτί ή αλευρωμένο. Αφήνουμε για ακόμα 30' μέχρι να διπλασιαστεί ο όγκος τους.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για 12' ,  μόλις τα βγάλουμε από  το φούρνο  , τα αλείφουμε με βούτυρο , πασπαλίζουμε με άχνη ζάχαρη , μέλι , κανέλα , καρύδια ή γλάσο σοκολάτας!



Καλή απόλαυση!


















Μουστοκούλουρα με πετιμέζι!



Πέρασε αρκετός καιρός από την τελευταία φορά που τα είπαμε! 

Η αλήθεια είναι πως ο προσωπικός μου χρόνος είναι πολύ 
περιορισμένος .... αλλά δεν παραπονιέμαι! 



Πάμε τώρα να φτιάξουμε και τα μουστοκούλουρα 





Υλικά

4-5 φλ αλεύρι για όλες τις χρήσεις κοσκινισμένο
1 κοφτό κ.γ μπέικιν πάουντερ
1/2 κ.γ κανέλα 
1/2 κ.γ γαρίφαλο σε σκόνη 
1/2 κ.γ μοσχοκάρυδο σε σκόνη
1/2 φλ ελαιόλαδο
2 κ.σ μαύρη ζάχαρη
3/4 φλ πετιμέζι
1/3 φλ φ.χ πορτοκάλι & το ξύσμα απο 1 πορτοκάλι




Ετοιμασία


Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 170 βαθμούς κελσίου.

Σ'ένα μεγάλο μπολ ανακατεύουμε το αλεύρι με το μπέικιν πάουντερ 
και τα μπαχαρικά και το αφήνουμε στην άκρη.
Στην δυνατή ταχύτητα του μίξερ χτυπάμε το ελαιόλαδο με την 
ζάχαρη και το χυμό πορτοκαλιού. 
Σταδιακά προσθέτουμε το πετιμέζι κ συνεχίζουμε να χτυπάμε 
το μείγμα μας για 6-8 ακόμα λεπτά.

Προσθέτουμε το μείγμα με το αλεύρι και ανακατεύουμε 
με το χέρι , ζυμώνουμε έως ότου γίνει μια εύπλαστη ζύμη , 
 που δεν κολλάει στα χέρια.

Παίρνουμε κάθε φορά ποσότητα ζύμης όση και το μέγεθος ενός καρυδιού , σχηματίζουμε κύκλο ή πλεξούδες. 
Τοποθετούμε σε ταψί λαδωμένο σε απόσταση 4εκ περίπου.

Ψήνουμε για 12-15 λεπτά. 
Αφήνουμε να κρυώσουν σε μία σχάρα και αποθηκεύουμε 
σε βάζα σε δροσερό μέρος!


Καλή απόλαυση!


Λικέρ Λεμονιού!



Υλικά

Φλούδες από 8 λεμόνια
1 λίτρο τσίπουρο
700 γρ ζάχαρη
1200 γρ νερό





Ετοιμασία


Αφαιρούμε τις φλούδες από τα λεμόνια και τις αφήνουμε για δύο εβδομάδες 
μέσα στο τσίπουρο σε ένα γυάλινο βάζο που κλείνει αεροστεγώς. 
Στα 1200γρ νερού, ρίχνουμε τη ζάχαρη και 
βράζουμε μέχρι να λιώσει και να γίνει σιρόπι. 
Σουρώνουμε το τσίπουρο από τις 
λεμονόφλουδες  
και το ρίχνουμε σε ένα γυάλινο βάζο μαζί με το σιρόπι.




Αφήνουμε το μείγμα , ως έχει, για 2-3 μέρες 
και στη συνέχεια το αποθηκεύουμε στο ψυγείο. 







Καλή επιτυχία!

Γιαουρτόπιτα σιροπιαστή


Υλικά


1/2 κιλό ζάχαρη
1/2 κιλό βούτυρο
5 αυγά
3 γιαούρτια πρόβεια
Μία βανίλια
Ξύσμα ενός μεγάλου λεμονιού
2 κουταλιές της σούπας κονιάκ
1 κουταλάκι του γλυκού σόδα
1 κουταλάκι του γλυκού μπέικινγκ πάουντερ
800 γραμμάρια σιμιγδάλι χοντρό
Αμύγδαλα φιλέ ή σαντιγί για το γαρνίρισμα


Για το σιρόπι:

1 κιλό ζάχαρη
4 ποτήρια νερό
Μία βανίλια

Ετοιμασία για το σιρόπι:

Ετοιμάζουμε το σιρόπι αρκετά πιο νωρίς, ίσως και από την προηγούμενη μέρα, έτσι ώστε, όταν θα το χρειαστούμε, να είναι εντελώς κρύο. Δε χρειάζεται να το βράσουμε πολλή ώρα, μια βράση αρκεί, γιατί δε το θέλουμε να είναι πυκνό.
   
     Ετοιμασία για την γιαουρτόπιτα :


Χτυπάμε στο μίξερ τη ζάχαρη με το βούτυρο (αν χρησιμοποιήσουμε γάλακτος γίνεται ακόμα ωραιότερη) μέχρι να αφρατέψουν καλά.
Προσθέτουμε ένα-ένα τα αυγά και μετά λίγα-λίγα τα γιαουρτάκια με την πέτσα τους.
Συνεχίζουμε με τα μυρωδικά και τέλος, χαμηλώνοντας την ταχύτητα, ρίχνουμε λίγο-λίγο το σιμιγδάλι στο οποίο έχουμε ανακατέψει τη σόδα και το μπέκιν πάουντερ.
Στρώνουμε το μείγμα σε βουτυρωμένο ταψί Νο 40 και ψήνουμε σε μέτριο φούρνο 180°C, προθερμασμένο, για περίπου 45 λεπτά μέχρι μία ώρα, ανάλογα με το φούρνο μας.
Αμέσως μόλις τη βγάλουμε από το φούρνο, καυτή ακόμα, την περιχύνουμε με το σιρόπι, εντελώς κρύο, πασπαλίζουμε την επιφάνεια με μπόλικα καβουρδισμένα αμυγδαλάκια φιλέ και την αφήνουμε να κρυώσει τελείως προτού την κόψουμε.






Λίγα μυστικά ακόμα:


Μπορούμε να τη συνοδεύσουμε με μία μπάλα παγωτό βανίλια ή καϊμάκι.
Εναλλακτικά διακοσμούμε την επιφάνειά της με άγλυκη σαντιγί.

Καλή επιτυχία!












Κέρασμα για το νηπιαγωγείο!




10 του Φλεβάρη σήμερα και έχουμε τη γιορτή 
του Αγίου Χαραλάμπους …. 

και είμαι πολύ χαρούμενη γιατί γιορτάζει ο "μικρός μου πρίγκιπας"!  
από εχτές ετοιμάσαμε ένα γρήγορο, εύκολο & οικονομικό αλλά προσεγμένο 
και με πολύ αγάπη κέρασμα για το σχολείο του!


Χρόνια σου πολλά μικρέ μου ,
 να είσαι πάντα γερός
 και όπως ακριβώς λέει το όνομα σου ,
 να λάμπεις πάντα από χαρά! 



Γλυκά χρωματιστά τοστ!

Υλικά
Ψωμί του τοστ χωρίς κόρα
μαρμελάδα της αρεσκείας σας 
(εμείς βάλαμε φράουλα)
βούτυρο
χρωματιστές τρούφες

Επιπλέον υλικά για την συσκευασία :
Σακουλάκια τροφίμων
κορδέλες





Ετοιμασία 

Καταλαβαίνετε πως δεν χρειάζονται ιδιαίτερες "οδηγίες" για να ετοιμάσετε το γλυκάκι αυτό!
Αλείφουμε τα ψωμάκια μας ελαφρά με βούτυρο , κάνουμε επάλειψη με την μαρμελάδα  κλείνουμε το τοστ μας και το κόβουμε διαγώνια σε 2 τρίγωνα.
Αλείφουμε με μαρμελάδα τις 2 ίσες πλευρές των τριγώνων μας και "κολλάμε" τις τρούφες 
"βουτώντας" μέσα σε ένα πιάτο που έχουμε γεμίσει με τις τρούφες μας.

Συσκευάζουμε στα σακουλάκια τροφίμων , δένουμε με μια χρωματιστή κορδέλα και έτοιμο το κέρασμα μας για να το προσφέρουμε στους αγαπημένους μας φίλους!





Καλή επιτυχία!





O άγιος τούτος λατρεύεται από τους βοσκούς κι από τους κτηνοτρόφους, αλλά παράλληλα θεωρείται προστάτης 
 και θεραπευτή από λοιμικές αρρώστιες και ιδιαίτερα από την πανώλη, η οποία ήταν πάρα πολύ διαδεδομένη στον ελληνικό χώρο.

Έτσι, οι συγγενείς αρρώστων που προσέφευγαν στη χάρη του, του έφτιαχναν “μονομερίτικο πουκάμισο”, που το φορούσαν στην εικόνα του. Πρόκειται για συμφυρμό παλαιών δοξασιών για τη δύναμη που έχει το ύφασμα που κατασκευάζεται από την πρώτη ύλη σε μια μέρα (μονομερίτικο πανί) προς τις νεότερες παραδόσεις για τον Άγιο Χαράλαμπο ως διώκτη της πανούκλας, που οδήγησε και τους Αθηναίους να κατασκευάσουν ένα τέτοιο “πουκαμισάκι”.

Το “πουκαμισάκι” λοιπόν του Αγίου Χαραλάμπους. 

Το κείμενο που ακολουθεί  είναι του μεγάλου μας λαογράφου Γιώργου Αικατερινίδη.


“Ο Άγιος Χαράλαμπος θεωρείται ότι προστατεύει από την πανώλη, γι’ αυτό συχνά εικονίζεται να ποδοπατεί τη φοβερή αρρώστια που προσωπειείται σαν κακόμορφη γυναίκα.
Ανάμεσα στις πολλές σχετικές παραδόσεις ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει μια διήγηση από την παλιά Αθήνα, που εξηγεί και την προέλευση της ονομασίας μιας γνωστής συνοικίας της πόλης. Λέγεται λοιπόν ότι “στο δεύτερο θανατικό, ανήμερα του Αγίου Χαραλάμπους” (10 Φεβρουαρίου 1792), σαράντα μονοστέφανες γυναίκες πρόσφεραν από κάποιο χρηματικό ποσό και με αυτό κατασκεύασαν ένα αλετράκι και ένα μικρό ασημένιο κακκάβι (καζάνι), πήραν δυο μοσχαράκια δίδυμα, τα έζευξαν στο αλετράκι και όργωσαν τρεις φορές γύρω από τη μικρή τότε Αθήνα. Στη συνέχεια “έγραψαν” τις αρρώστιες όλες, τις τοποθέτησαν στο κακκαβάκι και πήγαν εκεί που είναι σήμερα το Γκάζι, όπου τις παράχωσαν μαζί με τα μοσχαράκια και το αλετράκι, κι από πάνω έστησαν μια μικρή κολόνα. Μετά “έγνεσαν βαμβάκι, το έκαμαν πανί μονομερίς και κατασκεύασαν πουκαμισάκι του Αγίου Χαραλάμπους και το κρέμασαν του Αγίου και την ακόλουθον ημέρα το έκοψαν σε τεμάχια και μοιράσθη εις όλους, τα οποία έκαμαν φυλαχτά”.


Ο ιερεύς της Μαγνησίας
“ΒΙΟΙ ΑΓΙΩΝ”Ο ΑΓΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥ



Ο Άγιος Χαράλαμπος ο Ιερομάρτυς και θαυματουργός, γεννήθηκε στην Μαγνησία το 90 μ.Χ. περίπου και μαρτύρησε στα χρόνια των μεγάλων διωγμών της Χριστιανοσύνης. Η Μαγνησία αυτή κατά πάσαν πιθανότητα ήτανε στη Θεσσαλία. Τα ερείπιά της σώζονται ακόμη κοντά στο χωριό που λέγεται «Μηλιές». Είχε το ευτύχημα να γεννηθή από γονείς ευσεβείς χριστιανούς που κρατούσανε την πίστη τους στο Χριστό με κίνδυνο της ζωής τους στους δύσκολους, αλλά ηρωικούς εκείνους χρόνους των διωγμών.

Στην Μαγνησία έζησε όλη του την ζωή ο Άγιος Χαράλαμπος. Εκεί σαν νέος, ήτανε φωτεινό παράδειγμα συνετής ζωής. Αργότερα η πίστις του στο Χριστό έγινε πιο φλογερή και η επιθυμία του να βοηθήση τους Χριστιανούς και τους ειδωλολάτρες, να σωθούνε, πιο μεγάλη. Δεν μπορούσε να ησυχάση, όταν σκεπτότανε, ότι υπάρχουν άνθρωποι μακρυά από το Χριστό, που δεν ξέρουν ποιος είναι ο προορισμός τους και γιατί ζουν εδώ στη γη.

Είναι κρίμα, έλεγε, είναι τρομερό, είναι αδιανόητο να ζούνε οι άνθρωποι στην πλάνη της ειδωλολατρείας και να πάνε κατόπιν στην Κόλασι.

Αφιερώθηκε, λοιπόν, εις την υπηρεσία του Χριστού. Έγινε ιερέας το 130 μ.Χ. Από την θέσι του τώρα αυτή, από το θείο αυτό αξίωμα της Ιερωσύνης, ανέλαβε τον μεγάλον αγώνα, αφ’ ενός ν’ ανοί­ξη τα μάτια του κόσμου και να δουν τον κίνδυνον από την ειδωλολατρικήν πλάνην και αφ’ ετέρου ν’ αγιάζει με τα μυστήρια τους πιστούς και να τους οδηγεί στην τελειότητα. Μπροστά σε Χριστιανούς και ειδωλολάτρες, άρχισε τα φλογερά χριστιανικά κηρύγματά του. Καίτοι σ’ όλη του τη μακρά ζωή — έζησε 113 χρόνια — έγιναν πολλοί διωγμοί των Χριστιανών και αυτός ποθούσε το μαρτύριο, και δεν ελάμβανε κανένα μέτρο, εν τούτοις επέζησε, διότι ο Θεός τον εφύλαττε γι’ αργότερα. Εμαρτύρησε το 202 μ.Χ.




Απολυτίκιον. Ήχος δ’.


"Ὡς στῦλος ἀκλόνητος, τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ 
καὶ λύχνος ἀείφωτος τῆς οἰκουμένης σοφέ, 
ἐδείχθης Χαράλαμπες, 
ἔλαμψας ἐν τῷ κόσμῳ, διὰ τοῦ μαρτυρίου, 
ἔλυσας τῶν εἰδώλων, τὴν σκοτόμαιναν μάκαρ· 
διὸ ἐν παρρησίᾳ Χριστῷ, 
πρέσβευε σωθῆναι ἡμᾶς"


Κοντάκιον. Ήχος δ’.


Ως φωστήρ ανέτειλας, εκ της εώας, 
και πιστούς εφώτισας, 
ταις των θαυμάτων σου βολαίς,
 Ιερομάρτυς Χαράλαμπες.
 Όθεν τιμώμεν, την Θείαν σου άθλησιν.














Κέρασμα για το νηπιαγωγείο!




10 του Φλεβάρη σήμερα και έχουμε τη γιορτή 
του Αγίου Χαραλάμπους …. 

και είμαι πολύ χαρούμενη γιατί γιορτάζει ο "μικρός μου πρίγκιπας"!  
από εχτές ετοιμάσαμε ένα γρήγορο, εύκολο & οικονομικό αλλά προσεγμένο 
και με πολύ αγάπη κέρασμα για το σχολείο του!


Χρόνια σου πολλά μικρέ μου ,
 να είσαι πάντα γερός
 και όπως ακριβώς λέει το όνομα σου ,
 να λάμπεις πάντα από χαρά! 



Γλυκά χρωματιστά τοστ!

Υλικά
Ψωμί του τοστ χωρίς κόρα
μαρμελάδα της αρεσκείας σας 
(εμείς βάλαμε φράουλα)
βούτυρο
χρωματιστές τρούφες

Επιπλέον υλικά για την συσκευασία :
Σακουλάκια τροφίμων
κορδέλες





Ετοιμασία 

Καταλαβαίνετε πως δεν χρειάζονται ιδιαίτερες "οδηγίες" για να ετοιμάσετε το γλυκάκι αυτό!
Αλείφουμε τα ψωμάκια μας ελαφρά με βούτυρο , κάνουμε επάλειψη με την μαρμελάδα  κλείνουμε το τοστ μας και το κόβουμε διαγώνια σε 2 τρίγωνα.
Αλείφουμε με μαρμελάδα τις 2 ίσες πλευρές των τριγώνων μας και "κολλάμε" τις τρούφες 
"βουτώντας" μέσα σε ένα πιάτο που έχουμε γεμίσει με τις τρούφες μας.

Συσκευάζουμε στα σακουλάκια τροφίμων , δένουμε με μια χρωματιστή κορδέλα και έτοιμο το κέρασμα μας για να το προσφέρουμε στους αγαπημένους μας φίλους!





Καλή επιτυχία!





O άγιος τούτος λατρεύεται από τους βοσκούς κι από τους κτηνοτρόφους, αλλά παράλληλα θεωρείται προστάτης 
 και θεραπευτή από λοιμικές αρρώστιες και ιδιαίτερα από την πανώλη, η οποία ήταν πάρα πολύ διαδεδομένη στον ελληνικό χώρο.

Έτσι, οι συγγενείς αρρώστων που προσέφευγαν στη χάρη του, του έφτιαχναν “μονομερίτικο πουκάμισο”, που το φορούσαν στην εικόνα του. Πρόκειται για συμφυρμό παλαιών δοξασιών για τη δύναμη που έχει το ύφασμα που κατασκευάζεται από την πρώτη ύλη σε μια μέρα (μονομερίτικο πανί) προς τις νεότερες παραδόσεις για τον Άγιο Χαράλαμπο ως διώκτη της πανούκλας, που οδήγησε και τους Αθηναίους να κατασκευάσουν ένα τέτοιο “πουκαμισάκι”.

Το “πουκαμισάκι” λοιπόν του Αγίου Χαραλάμπους. 

Το κείμενο που ακολουθεί  είναι του μεγάλου μας λαογράφου Γιώργου Αικατερινίδη.


“Ο Άγιος Χαράλαμπος θεωρείται ότι προστατεύει από την πανώλη, γι’ αυτό συχνά εικονίζεται να ποδοπατεί τη φοβερή αρρώστια που προσωπειείται σαν κακόμορφη γυναίκα.
Ανάμεσα στις πολλές σχετικές παραδόσεις ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει μια διήγηση από την παλιά Αθήνα, που εξηγεί και την προέλευση της ονομασίας μιας γνωστής συνοικίας της πόλης. Λέγεται λοιπόν ότι “στο δεύτερο θανατικό, ανήμερα του Αγίου Χαραλάμπους” (10 Φεβρουαρίου 1792), σαράντα μονοστέφανες γυναίκες πρόσφεραν από κάποιο χρηματικό ποσό και με αυτό κατασκεύασαν ένα αλετράκι και ένα μικρό ασημένιο κακκάβι (καζάνι), πήραν δυο μοσχαράκια δίδυμα, τα έζευξαν στο αλετράκι και όργωσαν τρεις φορές γύρω από τη μικρή τότε Αθήνα. Στη συνέχεια “έγραψαν” τις αρρώστιες όλες, τις τοποθέτησαν στο κακκαβάκι και πήγαν εκεί που είναι σήμερα το Γκάζι, όπου τις παράχωσαν μαζί με τα μοσχαράκια και το αλετράκι, κι από πάνω έστησαν μια μικρή κολόνα. Μετά “έγνεσαν βαμβάκι, το έκαμαν πανί μονομερίς και κατασκεύασαν πουκαμισάκι του Αγίου Χαραλάμπους και το κρέμασαν του Αγίου και την ακόλουθον ημέρα το έκοψαν σε τεμάχια και μοιράσθη εις όλους, τα οποία έκαμαν φυλαχτά”.


Ο ιερεύς της Μαγνησίας
“ΒΙΟΙ ΑΓΙΩΝ”Ο ΑΓΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥ



Ο Άγιος Χαράλαμπος ο Ιερομάρτυς και θαυματουργός, γεννήθηκε στην Μαγνησία το 90 μ.Χ. περίπου και μαρτύρησε στα χρόνια των μεγάλων διωγμών της Χριστιανοσύνης. Η Μαγνησία αυτή κατά πάσαν πιθανότητα ήτανε στη Θεσσαλία. Τα ερείπιά της σώζονται ακόμη κοντά στο χωριό που λέγεται «Μηλιές». Είχε το ευτύχημα να γεννηθή από γονείς ευσεβείς χριστιανούς που κρατούσανε την πίστη τους στο Χριστό με κίνδυνο της ζωής τους στους δύσκολους, αλλά ηρωικούς εκείνους χρόνους των διωγμών.

Στην Μαγνησία έζησε όλη του την ζωή ο Άγιος Χαράλαμπος. Εκεί σαν νέος, ήτανε φωτεινό παράδειγμα συνετής ζωής. Αργότερα η πίστις του στο Χριστό έγινε πιο φλογερή και η επιθυμία του να βοηθήση τους Χριστιανούς και τους ειδωλολάτρες, να σωθούνε, πιο μεγάλη. Δεν μπορούσε να ησυχάση, όταν σκεπτότανε, ότι υπάρχουν άνθρωποι μακρυά από το Χριστό, που δεν ξέρουν ποιος είναι ο προορισμός τους και γιατί ζουν εδώ στη γη.

Είναι κρίμα, έλεγε, είναι τρομερό, είναι αδιανόητο να ζούνε οι άνθρωποι στην πλάνη της ειδωλολατρείας και να πάνε κατόπιν στην Κόλασι.

Αφιερώθηκε, λοιπόν, εις την υπηρεσία του Χριστού. Έγινε ιερέας το 130 μ.Χ. Από την θέσι του τώρα αυτή, από το θείο αυτό αξίωμα της Ιερωσύνης, ανέλαβε τον μεγάλον αγώνα, αφ’ ενός ν’ ανοί­ξη τα μάτια του κόσμου και να δουν τον κίνδυνον από την ειδωλολατρικήν πλάνην και αφ’ ετέρου ν’ αγιάζει με τα μυστήρια τους πιστούς και να τους οδηγεί στην τελειότητα. Μπροστά σε Χριστιανούς και ειδωλολάτρες, άρχισε τα φλογερά χριστιανικά κηρύγματά του. Καίτοι σ’ όλη του τη μακρά ζωή — έζησε 113 χρόνια — έγιναν πολλοί διωγμοί των Χριστιανών και αυτός ποθούσε το μαρτύριο, και δεν ελάμβανε κανένα μέτρο, εν τούτοις επέζησε, διότι ο Θεός τον εφύλαττε γι’ αργότερα. Εμαρτύρησε το 202 μ.Χ.




Απολυτίκιον. Ήχος δ’.


"Ὡς στῦλος ἀκλόνητος, τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ 
καὶ λύχνος ἀείφωτος τῆς οἰκουμένης σοφέ, 
ἐδείχθης Χαράλαμπες, 
ἔλαμψας ἐν τῷ κόσμῳ, διὰ τοῦ μαρτυρίου, 
ἔλυσας τῶν εἰδώλων, τὴν σκοτόμαιναν μάκαρ· 
διὸ ἐν παρρησίᾳ Χριστῷ, 
πρέσβευε σωθῆναι ἡμᾶς"


Κοντάκιον. Ήχος δ’.


Ως φωστήρ ανέτειλας, εκ της εώας, 
και πιστούς εφώτισας, 
ταις των θαυμάτων σου βολαίς,
 Ιερομάρτυς Χαράλαμπες.
 Όθεν τιμώμεν, την Θείαν σου άθλησιν.