Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα οικονομία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα οικονομία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ο φίλος μας ο Λευτεράκης



Επισκέφτηκα πρόσφατα τη Σαντορίνη. Ωραίο νησί, δεν είχα ξαναπάει. Η Καλντέρα, το ηλιοβασίλεμα στην Οία, ο περίπατος στα γραφικά σοκάκια. Κι ακόμη ο Λευτέρης! Ναι, ο μάγκας, ο μερακλής ο Λευτέρης. Έχει μία ταβερνούλα σε ένα γραφικό λιμανάκι. Φοβερή ταβέρνα. Ψάρι φρέσκο, περιποιημένα πιάτα, καμία σχέση με τα τουριστικά που «γδύνουν» τον πελάτη. Ο Λευτέρης δεν είναι μόνο επιχειρηματίας. Είναι και κάτι άλλο. Σωστά το μαντέψατε!

Ο Λευτέρης είναι ταυτόχρονα και δημόσιος υπάλληλος. Είναι από εκείνους που δούλευαν στην παλιά Ολυμπιακή και περιμένει εδώ και μήνες την μετάταξή του. Βέβαια, ο μισθός «πέφτει» κανονικά. Κάθε 1η και 15η του μηνός. Τον ρώτησα αν αισθάνεται άνετα με αυτή την κατάσταση. «Και τι να κάνω», μου απάντησε. «Να γυρίζω στους καφενέδες»;

Κάπου εκεί ένιωσα τύψεις. Δίκιο έχει ο άνθρωπος. Δεν φταίει αυτός. Φταίνε εκείνοι που τους «ξέχασαν». Δημόσιοι υπάλληλοι στα αζήτητα. Μόνο που κάθονται και πληρώνονται. Δηλαδή, κάθονται και τους πληρώνουμε.

Φανταζόμαστε ότι δεν περιμένουν στην κυβέρνηση να τελειώσει πρώτα η απογραφή για να καταλήξουν που θα μετατάξουν τον Λευτέρη. Σε αυτή την περίπτωση ο φίλος μας ο Λευτεράκης μπορεί να περιμένει για πολύ ακόμη. Αλλά ο μισθός «πέφτει».

Κι εγώ το ίδιο θα έκανα στην θέση του. Δεν θα έλεγα «δεν τον θέλω τον μισθό». Θα κοίταζα να κάνω και κάτι άλλο για να έχω στο μεταξύ μία εναλλακτική. Είναι ο νόμος της αυτοσυντήρησης. Η επιβίωση είναι το ζητούμενο και μάλιστα στις μέρες του ΔΝΤ.

Όπως έλεγε και μία γνωστή ατάκα σε παλιά ελληνική ταινία, «το θέμα είναι να τρυπώσεις. Έτσι και τρυπώσεις»... Τρύπωσε ο Λευτέρης πριν από χρόνια στην Ολυμπιακή και τώρα την βρίσκει την άκρη.

Πάντως, φίλε Λευτέρη, το μαγαζί σου δεν «παίζεται». Είμαι βέβαιος ότι ίσως και να είχες καλύτερη τύχη στην ζωή σου αν είχες αποφασίσει να ασχοληθείς από την αρχή με την ταβέρνα και όχι με την Ολυμπιακή ή με οποιαδήποτε άλλη δημόσια υπηρεσία. Βλέπεις, Λευτέρη, το δημόσιο μας «έφαγε» όλους. Μας πρόσφερε την «σιγουριά» και σε αντάλλαγμα σκοτώσαμε την επιχειρηματικότητα και μαζί με αυτή και αυτή την έρμη την Ελλάδα...


πηγή : http://www.capital.gr/ 

Υπόδειγμα καλού πολίτη...


Ο Αντώνης προέρχεται από φτωχική οικογένεια. Δούλεψε σκληρά στη ζωή του. Από μικρό παιδί άκουγε τους αγρότες γονείς του να του λένε ότι θα έπρεπε να είναι τίμιος και χρήσιμος πολίτης στην κοινωνία. Για να έχει το κούτελο καθαρό και για να μην είναι παράσιτο που ζει σε βάρος των άλλων.

Πρώτος μαθητής στην τάξη του, δεν δυσκολεύτηκε να μπει σε ένα πανεπιστήμιο. Κι επειδή δεν υπήρχαν λεφτά για να σπουδάσει, αναγκάστηκε να δουλεύει χαμάλης στη λαχαναγορά. Σκληρή δουλειά αλλά πλήρωνε τότε καλά. Σκληρή ήταν και η δουλειά που άφησε πίσω του στα χωράφια των δικών του...


Με χίλια βάσανα τελείωσε τη σχολή και έφυγε φαντάρος. Στις άδειές του δούλευε για να εξασφαλίσει τα βασικά. Μέρα νύχτα, δουλειά. Όσο θυμάται τον εαυτό του, τον θυμάται να δουλεύει...

Δεν είχε γνωριμίες – δεν τα πήγαιναν καλά οι γονείς του με την εξουσία. Όταν τελείωσε το στρατό δοκίμασε να βρει δουλειά στο αντικείμενό του. Αλλά δεν υπήρχαν δουλειές, παρά μόνο στο Δημόσιο. Είπε, λοιπόν, να παλέψει για μια καλύτερη ζωή και ξεκίνησε μια επιχείρηση άσχετη με τις σπουδές του. Πέρασε μέρες και νύχτες αγωνίας, αλλά είχε την τύχη να δει την επιχείρηση να μεγαλώνει, να μεγαλώνει... ώσπου έγινε μια μεγάλη εταιρεία που έδινε ψωμί σε δεκάδες ανθρώπους.

Πρόκοψε ο Αντώνης, όλο το χωριό ήταν περήφανο για το βλαστάρι του. Ο Αντώνης θυμόταν πάντα τις συμβουλές των γονιών του να είναι τίμιος και προσπάθησε να μην “ρίξει” άνθρωπο, να πληρώνει όλες του τις υποχρεώσεις, ακόμη κι αυτές προς το κράτος.


Σήμερα ο Αντώνης χτυπιέται από την κρίση. Πήρε ένα δάνειο από την τράπεζα για να κάνει νέες εγκαταστάσεις και ενώ ήταν πάντα συνεπής, η τράπεζα τον πιέζει τώρα για να αλλάξουν το επιτόκιο. Οι σφραγισμένες επιταγές έχουν γεμίσει το συρτάρι, δυσκολεύεται ακόμη και να να πληρώσει το προσωπικό.


Ακούει λοιπόν ένα πρωί ότι θα πληρώσει για δεύτερη φορά μέσα σε έξι μήνες “έκτακτη εισφορά” στο κράτος. Γιατί; Διότι είναι ακόμη κερδοφόρος, έστω και στα χαρτιά. Διότι δεν έκλεψε, ήταν πάντα ένας συνεπής επιχειρηματίας, υπόδειγμα καλού πολίτη...


Χτες το πρωί ο Αντώνης επισκέφτηκε τους τάφους των γονιών του. Το θεώρησε χρέος του να τους τα πει όλα. Για ποιο λόγο αποφάσισε να πάψει να είναι υπόδειγμα καλού πολίτη...



capital.gr

Aυτά που δεν ακούν οι εθνοπατέρες στην "απαγορευμένη πόλη"

Κάθε Έλληνας πολίτης που αγαπά την πατρίδα του, είναι διατεθειμένος να κάνει μία μεγάλη θυσία: Να εργαστεί για τη Βουλή των Ελλήνων και μάλιστα με ελαφρώς λιγότερα χρήματα από αυτά που κερδίζουν με τον τίμιο ιδρώτα τους οι νυν υπάλληλοι. Μη μου πουν ότι σε εποχές κρίσης δεν γίνονται προσλήψεις! Μην βρουν μία τόσο φθηνή δικαιολογία για να απορρίψουν μία τόσο γενναιόδωρη πρότασή. Κύριε Πρόεδρε, της Βουλής των Ελλήνων, που πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι την αίτησή τους;


Οι συμπολίτες μας έμαθαν ότι προσλήψεις έγιναν και εσχάτως και παρά τα εσχατολογικά σενάρια που κατακλύζουν την Οικουμένη για την τύχη της πτωχής Ελλάδας. Ανίψια και ξαδέλφια υπουργών, πρωτοκλασάτα κομματικά στελέχη και ήρωες και ηρωίδες που στελέχωσαν επί χρόνια τα βουλευτικά γραφεία, βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των υπαλλήλων του Ναού της Δημοκρατίας.


Ορισμένοι λαϊκιστές, άθλιοι υπονομευτές του δημοκρατικού μας πολιτεύματος, βάλλουν τελευταίως κατά των εξαίρετων αυτών τέκνων της πατρίδας που θα μπορούσαν να έχουν κάνει καριέρα στον ιδιωτικό τομέα, αλλά προτίμησαν να υπηρετήσουν την Βουλή των Ελλήνων και την Δημοκρατία. Ξέρετε πόσες ώρες δουλεύουν; Τι μέγα έργο επιτελούν; Οι δύο περισσότεροι μισθοί που παίρνουν σε σχέση με τους λοιπούς δημοσίους υπαλλήλους είναι ψίχουλα για τα κατορθώματά τους.


Κι έρχεται τώρα αυτή η κακή κυβέρνηση και πιέζει τον πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων να μειώσει τον μισθό τους. Κι εκείνος τους χαστούκισε ανελέητα. Επέβαλλε φόρο 8% στον 15ο και στον 16ο μισθό. Αν είναι δυνατόν κύριε Πετσάλνικε. Γιατί τόση βαρβαρότητα;


Κύριε Πετσάλνικε. Κύριε Πρόεδρε της Βουλής μας. Ξέρετε τι λέει ο κόσμος έξω από τα τείχη της «απαγορευμένης πόλης» που ζείτε; Θέλετε να ακούσετε; Ειλικρινά; Με θλίβει που έτυχε σε εμένα ο κλήρος για να σας το μεταφέρω. Και με σοκάρει, ελαφρώς, επειδή η γιαγιά μου μου είχε ρίξει πιπέρι όταν ήμουν μικρός για να μην λέω κακές κουβέντες. Ο κόσμος, κύριε Πρόεδρε, κοιτάζει προς την Βουλή και λέει: «Αι στον διάολο» και ρίχνει και δύο φάσκελα. Αυτό κάνει κύριε Πρόεδρε ο κόσμος. Και συγχωρέστε εμένα, έναν φτωχό υπηρέτη της διαπλοκής, που τυχόν σας χάλασα την καλή εικόνα που έχετε για το τι λένε και σκέφτονται οι άνθρωποι που ζουν έξω και μακριά από τον δικό σας κύκλο. Λένε και άλλα χειρότερα, κύριε Πρόεδρε, αλλά κοκκινίζω από ντροπή μόνο που τα σκέφτομαι. Αφήστε που μου έρχεται αυτόματα στο στόμα η γεύση από το πιπέρι της γιαγιάς...

Μην κοροϊδεύετε τους ανθρώπους…


Πρίν λίγες μέρες στην επέτειο της 25ης Μαρτίου μου μεταφέρθηκε η εξής σκηνή. Κατά τη διάρκεια τοπικής μαθητικής παρέλασης για την εθνική εορτή, μεταξύ άλλων, τριμελής κομματική επιτροπή περιμένει τη σειρά της να καταθέσει στεφάνι σε κάποιο παρακείμενο μνημείο.

Όπως μου μετέφερε ένας εξ αυτών στη συνέχεια, ζητώντας τα «φώτα» μου, το θέμα της συζήτησης μεταξύ τους όσο περίμεναν με τον στέφανο παραπόδα, ήταν με ποιον τρόπο θα μπορούσαν να αποσύρουν τις καταθέσεις τους από τις ελληνικές τράπεζες για λόγους εξασφάλισης.

Ένας εξ αυτών είχε πάει σε κάποια κυπριακή τράπεζα και δεν είχε καταλάβει ακριβώς τι του είπαν ότι έπρεπε να πράξει. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι η αντίφαση και η αφέλεια. Όταν το επεσήμανα στο συνομιλητή μου συνέχισε να θεωρεί πολύ φυσιολογικό να τρέχεις στις καταθέσεις στεφάνων, συζητώντας για αποσύρσεις καταθέσεων και να μην γνωρίζεις πως σηκώνεις τα λεφτά από μια τράπεζα και να τα καταθέτεις σε μια άλλη, όντας πτυχιούχος ελληνικού πανεπιστημίου με κοινωνική και πολιτική δραστηριότητα και συμμετοχή σε δημόσια αξιώματα, έστω και όχι στο επίπεδο της κεντρικής κυβέρνησης.

Μετά αναρωτιόμαστε πως φθάσαμε εδώ που φθάσαμε..

Σε άλλη περίπτωση, δραστήριος συνδικαλιστής, από αυτούς που εκλέγονται σε κάποιο πρωτοβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο-υπηρεσία του ευρύτερου δημόσιου τομέα και καταχρώμενοι κάποια ρύθμιση για συνδικαλιστική άδεια σπάνια εμφανίζονται στην εργασία, αλλά σε όλες τις κινητοποιήσεις που κάνει το κόμμα, από μαθητικές μέχρι αυτές των συνταξιούχων, με ρωτούσε μέσω φιλικού προσώπου, για το αν θα πρέπει και πώς να αποσύρει τις αποταμιεύσεις της οικογενείας του από ελληνική τράπεζα.

Όπως και σε άλλες περιπτώσεις απάντησα, ότι η πιθανότητα να δεσμευθούν καταθέσεις είναι απειροελάχιστη και αφορά κυρίως την περίπτωση που λάβει χώρα κάποιο πραξικόπημα σαν αυτό που έκανε ο Λένιν και μεταξύ άλλων δεσμεύσουν και τις καταθέσεις.

Και στην περίπτωση αυτή η απάντησή μου εξελήφθη σαν ειρωνεία ή διάθεση πολιτικής αντιπαράθεσης. Νομίζω όμως ότι το φαινόμενο αυτό είναι γενικότερο. Άλλος εφοριακός που παρατηρώ ότι χρόνια και χρόνια αλλάζει τα ανοιχτά αυτοκίνητα σαν τα πουκάμισα, μου αναπτύσσει θεωρίες για το πόσο επιβλαβής είναι η παρουσία των λαθρομεταναστών στην ελληνική οικονομία.

Όλα αυτά δείχνουν ότι σαν κοινωνία έχουμε χάσει το μέτρο μεταξύ λόγων και πράξεων κι εκτός απ’ ό,τι έχουμε παραδοθεί σ’ ένα συβαριτισμό με δανεικά και μαύρα, δεν είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε τις στοιχειώδεις αντιφάσεις του βίου μας.

Καθώς έχουμε χάσει την επιλογή της ομαλής προσγείωσης μας μένει μόνο η ανώμαλη και αυτό όσο να΄ ναι θα πονέσει. Αφήστε που κάποιοι δεν θα καταλάβουν ότι οι ίδιοι είναι που πέφτουν και όχι το έδαφος που ανεβαίνει. Αυτό είναι το πλέον επικίνδυνο γιατί οι τελευταίοι εύκολα γίνονται μαινόμενος όχλος που μπορεί να πιστέψει σε μαγικές λύσεις και φανταστικούς ή πραγματικούς εχθρούς. Παρατηρώ με πόση μεγάλη ευκολία οι περισσότεροι επίσημοι και ανεπίσημοι ψάχνουν να βρουν κάποιον να ρίξουν την ευθύνη για ό,τι συμβαίνει και ό,τι θα συμβεί.

Όπερ, τη Μέρκελ, τους Αμερικάνους, την Goldman Sacks, το δημόσιο, τα συνδικάτα, του δημόσιους υπαλλήλους, τους πολιτικούς, τους ξένους, το κεφάλαιο, τους Εβραίους, τον εξαποδό και άλλες παιδικά χρωματισμένες φαντασιώσεις. Λίγοι ξεκινούν τον επιμερισμό των ευθυνών για κάτι που τους συνέβη από τον ίδιο τους τον εαυτό και αυτό δεν βοηθάει ούτε τους ίδιους ούτε το σύνολο.

Πρώτοι απ’ όλους η θλιβερή κατηγορία των πολιτικών όπου πολλά χρόνια έχω να κρίνω ότι κάποιος προσπαθεί να πει κάτι καινούργιο και δη κάτι που δεν αρέσει στο κοινό αλλά είναι πρέπει να γίνει.

Η τελευταία καραμέλα των πολιτικών είναι η ανάπτυξη. Ότι έλεγε η τωρινή κυβέρνηση στην προηγούμενη ότι τα μέτρα είναι εισπρακτικά και όχι αναπτυξιακά τα λέει η προηγούμενη στη νυν. Όλοι μαζί νομίζουν ότι η ανάπτυξη περνά μόνο μέσα από επιδοτήσεις και καλές προθέσεις.

Πέστε επιτέλους την αλήθεια στους ανθρώπους...

Θα πρέπει να μειωθούν μισθοί, συντάξεις, τιμές προϊόντων, ακινήτων... Να υπερδιπλασιαστεί ίσως η ανεργία και μετά από όλα αυτά αν κάνουμε ότι πρέπει και σταθούμε και τυχεροί να υπάρξει αντιστροφή και βελτίωση.

Παραλειπόμενα

Αγορά:
Μηδέν στο πηλίκο. Μετά τo προχθεσινό ράλι η διόρθωση. Προσέξτε το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων μπορεί να κρύβει κάποια κέρδη για φέτος.

ΔΝΤ:
Καλημέρα χρόνια πολλά, Χριστός Ανέστη.

Αφορμή αυτού e-mail είναι όλα αυτά τα οποία ακούμε και διαβάζουμε για τον νέο δανεισμό της χώρας μας, από την ΕΕ και το ΔΝΤ. Ο προβληματισμός είναι μεγάλος, οι σκέψεις για το αύριο πολλές, η αβεβαιότητα μεγάλη.

Έχω διαβάσει μερικά πράγματα για το ΔΝΤ, τι κατάφερε να κάνει στις χώρες που ενεπλάκη, το ερώτημα, ίσως και λίγο υπερβολικό, είναι, μας περιμένουν και εμάς τα ιδία; Ανεργία, κοινωνική εξαθλίωση, οικονομικά προβλήματα κτλ

Μήπως τελικά το ΔΝΤ είχε εμπλακεί στα εσωτερικά της χώρας μας από χρόνια πίσω,, παρασκηνιακά και απλά σήμερα βγαίνει στην επιφάνεια ο πραγματικός του ρόλος και η ύπαρξη του στα ελληνικά δρώμενα;

Αληθεύει για την ύπαρξη διάφορων κοιτασμάτων (πλουτώνιο, ουράνιο, χρυσού) στην ελληνική γη και γι΄αυτο γίνεται αυτή η κατάσταση;

Από τις αρχές τις δεκαετίας του ΄90 είχαμε τις πρώτες ιδιωτικοποιήσεις, μήπως αυτό ήταν ένας προάγγελος μιας μορφής ξεπουλήματος της εθνικής μας περιουσίας και εγκλωβισμού μας, οικονομικά, στα νύχια όλων αυτών που επιβουλεύονται τη χώρα μας και αυτά τα οποία ακούγεται ότι έχει (όπως ανάφερα παραπάνω).

Δεν έχω ασχοληθεί με οικονομικές επιστήμες, δεν είμαι πολικός, ένας απλός πολίτης είμαι που βλέπω, ακούω, συνδυάζω καταστάσεις και καταλήγω σε κάποια συμπεράσματα.


Η ερώτηση είναι η εξής απλή : Ποιο είναι το μέλλον μας; Μάλλον είναι μια από τις ερωτήσεις που υπάρχουν.

Ευχαριστώ.

Καλαμπουνιας Θάνος.



Απάντηση: Αγαπητέ Θάνο,

Το μέλλον θα είναι δυσκολότερο από το παρελθόν. Είναι σαν εγώ για χρόνια να έζησα καλύτερα απ’ ό,τι επέτρεπε ο μισθός μου, με δάνεια και κάρτες. Έτσι τώρα χρωστάω περί τα 30.000 ενώ το χρόνο βγάζω 20.000 ευρώ και με την ύφεση μπορεί να μου γίνουν και 15.000 ευρώ. Το ΔΝΤ είναι σαν νάρχεται η τράπεζα και να εισπράττει το μισθό μου να κρατάει τις δόσεις της και να μου δίνει να περάσω π.χ. 7.000 ευρώ.

Παράλληλα να μου ζητάει και το οικοπεδάκι που κληρονόμησα από τον παππού γιατί τα μετρητά δεν φτάνουν να την ξοφλήσω.

Τώρα αν το οικοπεδάκι έχει ένα κύπελλο με λίρες θαμμένο μέσα και η τράπεζα το ήξερε και με δάνειζε επί τούτου για να το βάλει στο χέρι, δεν το ξέρω. 
Εγώ πάντως τις «τσάκιζα» μια χαρά τις κάρτες όταν μπορούσα και πέρασα καλά. 
Πήγα εκδρομές, ταβέρνες και αγόραζα πολλά πράγματα χωρίς να νοιάζομαι για τα έξοδα. 

Ο Τύπος σήμερα!



Η ευνοϊκή, για τη χώρα μας, έγκριση του μηχανισμού στήριξης "κατά βάση ευρωπαϊκού και με συμμετοχή του ΔΝΤ", ο οποίος θα ενεργοποιηθεί εφόσον αυτό κριθεί αναγκαίο, η δήλωση του Έλληνα πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου ότι "η Ελλάδα του ευρώ είναι ασφαλής", καθώς και η στήριξη της ΕΚΤ, που προβλέπει μέτρα τόνωσης για τις ελληνικές τράπεζες τα κυριότερα θέματα στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων την Παρασκευή.







ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: "Ευνοϊκή η απόφαση της ΕΕ. Δραματικό παρασκήνιο για τη στήριξη της Ελλάδας".


ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: "Ανάσα για την Ελλάδα . Υπό έλεγχο η οικονομία μας. Μετά από δραματικές διαπραγματεύσεις. Η Α. Μέρκελ έκανε ένα βήμα πίσω και επετεύχθη ένας καλός συμβιβασμός για το ελληνικό ζήτημα".


ΑΥΡΙΑΝΗ: "Τα γεράκια του ΔΝΤ έρχονται στην Ελλάδα για να ελέγχουν ανά εξάμηνο τα οικονομικά της χώρας και να επιβάλλουν νέα σκληρά μέτρα".


Η ΒΡΑΔΥΝΗ: "Πνιγείτε να σας σώσουμε. Συμβιβαστική συμφωνία Μέρκελ- Σαρκοζί για βοήθεια προς την Ελλάδα".


ΕΘΝΟΣ: "Μαξιλάρι ασφαλείας από την Ευρώπη. Γαλλο-Γερμανική συμφωνία στο παρά 1' της Συνόδου Κορυφής".


ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ: "Το Αιγαίο χάνεται ο Νομάρχης...αρμενίζει."


ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: "Δάνεια μόνο πριν το νοκ-άουτ της οικονομίας από Ευρωπαίους και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο".


ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: "Σωσίβιο" από Τρισέ, "αγχόνη" από ΔΝΤ. Απόφαση - ανάσα της ΕΚΤ για την ελληνική αγορά".


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: "Σωσίβιο Τρισέ και ύφαλος ΔΝΤ. Συμφωνία στο παρά ένα για μηχανισμό στήριξης , με πολλές αντιδράσεις".


ΕΣΤΙΑ: "Τραγικά λάθη ενός εξαμήνου. Ο δανεισμός κατέστη εθνικό όραμα".


ΤΑ ΝΕΑ: "Ουφ! Διπλή ανάσα. Ολοήμερο θρίλερ στις Βρυξέλλες - οι πρωταγωνιστές και τα παρασκήνια".


ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ +13: "Ματώστε και...βλέπουμε". Ανυποχώρητη η Μέρκελ ζητάει μέτρα με συνταγή ΔΝΤ".


ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ: "Ανοίγω στόμα και λογαριασμούς!". Βόμβα Εφραίμ στο "Π".


Η ΣΦΗΝΑ: "Σύνοδος Γολγοθάς για (Ι) δανεικά. Σκληρή μάχη για να σωθεί το Ευρώ".


City Press: "Σύνοδος Κορυφής ΕΕ: Θα πληρώσουμε μόνοι μας το λογαριασμό".

Metro: "Ευρωπαϊκό...πιστόλι αλλά και σφαίρες ΔΝΤ".

http://www.skai.gr/articles/news/greece/ΟΤύποςσήμερα260310/