Κολοκυθάκια γεμιστά με άσπρη σάλτσα




Υλικά 

 1 ½ κιλό κολοκύθια μεγάλα
 1 κ.σ χυμό λεμόνι
 4 κ.σ ελαιόλαδο
 αλάτι, μαύρο πιπέρι και σκόνη πάπρικας

Για την γέμιση

 ½ κιλό κιμά μοσχαρίσιο
 4 φρέσκα κρεμμυδάκια ή 2 ξερά, σε ροδέλες
 ½ φλ του τσαγιού ρύζι γλασέ
 2  κ.σ ψιλοκομμένο άνηθο
2 κ.σ ψιλοκομμένο μαϊντανό
 1 κ.σ χυμό λεμόνι
 4 κ.σ ελαιόλαδο
αλάτι και πιπέρι

Για την σάλτσα

2 φλ του τσαγιού ζωμό κρέατος
2 φλ του τσαγιού γάλα φρέσκο πλήρες
1 αυγό
1 κ.σ κορν φλάουρ
1 κ.σ χυμό λεμονιού

Ετοιμασία

Κόβουμε τις άκρες από τα κολοκύθια και τα κόβουμε στη μέση.
Με το ειδικό εργαλείο, αφαιρούμε το εσωτερικό τους και κρατάμε
περίπου το μισό το οποίο και κόβουμε σε κυβάκια.
Σε βαθύ μπολ ανακατεύουμε όλα τα υλικά της γέμισης μαζί με το
κρεμμύδι που έχουμε από πριν σοτάρει ελάχιστα σε ελαιόλαδο,
μαζί με το εσωτερικό από τα κολοκύθια.

Με κουταλάκι γεμίζουμε τα κολοκύθια και τα αραδιάζουμε στον
πάτο μιας κατσαρόλας με καπάκι, ώστε να καλύψουν όλη τη βάση της.
Προσθέτουμε κρύο νερό μέχρι τη μέση των κολοκυθιών, λίγο λάδι, λεμόνι,
αλάτι και πιπέρι και τα αφήνουμε να βράσουν για μισή ώρα με 40 λεπτά,
σε μέτρια φωτιά, σκεπασμένα οπωσδήποτε με το καπάκι.

Έτσι, τα κολοκύθια μαγειρεύονται σχεδόν στον ατμό τους και δεν
χάνουν τη γεύση και το χρώμα τους από το πολύ βράσιμο.

Όταν έχουν γίνει, ετοιμάζουμε τη σάλτσα: Τοποθετούμε μέσα στην κατσαρόλα
ένα ρηχό πιάτο ανάποδα και καθώς το συγκρατούμε με μια κουτάλα,
αδειάζουμε σε μικρή κατσαρόλα το ζωμό που έχει βγάλει το φαγητό.
Προσθέτουμε με τη σειρά, το ζωμό κρέατος, το γάλα κρύο,
 το αβγό και το κορν φλάουρ.
Ανακατεύουμε με το σύρμα των αβγών σε μέτρια φωτιά μέχρι να
δέσει η σάλτσα και στο τέλος προσθέτουμε το λεμόνι.
Το λεμόνι δεν πρέπει να μπαίνει από την αρχή σε σάλτσες που έχουν γάλα,
γιατί καθώς ζεσταίνεται η σάλτσα θα κόψει.
Διορθώνουμε σε αλάτι και πιπέρι και σερβίρουμε πάνω από τα κολοκυθάκια.
Γαρνίρουμε με πάπρικα σε σκόνη.


* Η συνταγή είναι από το  παλαιότερο τεύχος Κυριακάτικου περιοδικού Gourmet.
* Εγώ αντικατέστησα τον κιμά με ψιλοκομμένο κοτόπουλο βραστό.
Στην γέμιση πρόσθεσα ψιλοκομμένο καρότο και κόκκινη πιπεριά.
Εκτός από κολοκυθάκια , γέμισα και πατάτες.


Καλή επιτυχία!



Πατάτες ψητές γεμιστές!


 





Υλικά

6 μέτριες πατάτες
6 κ.σ φέτα τριμμένη
1 κ.σ γιαούρτι
3 φέτες μπέικον
3 κ.σ ψιλοκομμένη κόκκινη πιπερία
2 σκελίδες σκόρδο τριμμένο
1 κ.σ ελαιόλαδο
αλάτι
πιπέρι
πάπρικα
σουσάμι



Ετοιμασία

Πλένουμε πολύ καλά τις πατάτες , τυλίγουμε μια μια σε αλουμινόχαρτο 
πασπαλίζουμε με χοντρό αλάτι 
Βάζουμε σε ταψί ή απευθείας στην σχάρα του φούρνο και ψήνουμε σε
προθερμασμένο φούρνο για 1 ώρα στους 170~180 βαθμούς.

Παράλληλα στο φούρνο ψήνουμε για 2~3 λεπτά το μπέικον και μετά το ψιλοκόβουμε.

Σε βαθύ πιάτο ανακατεύουμε όλα τα υλικά μας , το τυρί , το γιαούρτι , το σκόρδο , το μπέικον. Αλατοπιπερώνουμε , προσθέτουμε πάπρικα και σουσάμι.

Μόλις οι πατάτες μας είναι έτοιμες και , ανοίγουμε προσεκτικά το αλουμινόχαρτο , κάνουμε μια σχισμή με το μαχαίρι και γεμίζουμε με το μείγμα μας.
Σερβίρουμε αμέσως.


Καλή επιτυχία!


Τ' αγόρι μου , τ' αγόρι μου , τ' αγορι μου ....





... γιορτάζει σήμερα , αναφέρομαι στον γιό μου!

σας κερνάμε απο τα μπισκοτάκια - σάντουιτσ που φτιάξαμε
εχτές το απόγευμα για να κεράσει σήμερα τους φίλους
του στο προνήπιο!


Φτιάξαμε τη συνταγή από τα μπισκότα
 http://www.megatv.com/glykesalximies/default.asp?catid=21930&subid=2&pubid=17163761#toppage 
του Σ.Παρλιάρου , κόψαμε με κουπάτ σε σχήμα που θέλαμε , γεμίσαμε με μερέντα , καλύψαμε την επιφάνεια με γλυκό βανίλια και στολίσαμε με χρωματιστή τρούφα. Το διασκεδάσαμε , φάγαμε τα μισά σχεδόν ζωάκια κατά την διάρκεια και σήμερα το πρωί έφυγε ευτυχισμένος για το σχολείο του
κρατώντας  τα κουτιά με τις δημιουργίες του! :-)











Μικρέ μου "μάγε" να ξέρεις ...

Θα είμαι εδώ σε ότι ονειρευτείς,
θα είμαι εδώ για ότι και αν σκεφτείς

θα είμαι εδώ σε κάθε μεγάλη σου χαρά
θα είμαι εδώ και στις μικρές στενάχωρες στιγμές

Και όταν τα δικά σου φτερά ανοίξεις και θελήσεις να πετάξεις
μακρυά ... κι' ας είμαι αόρατη , το ξέρεις θα είμαι εδώ ,
να σ' αγκαλιάζω δίχως τα χέρια μου να σ' ακουμπούν
να σου γελώ δίχως να με ακούς ...

κι'ομώς να ξέρεις αγόρι μου , θα είμαι εδώ παντουχού παρών
όποτε και για όσο με χρειάζεσαι ...

Είσαι σπουδαίο παιδί και είμαι πολύ περήφανη για εσένα!
Χρόνια σου πολλά , χρόνια καλά , χρόνια ευτυχισμένα
Χαραλάμπη μου , σ' αγαπώ
η μαμά






Ο Άγιος Χαράλαμπος ή Χαραλάμπης (89-202) είναι Άγιος της Ορθοδόξου Εκκλησίας ο οποίος έζησε κατά τον 1ο και 2ο αιώνα. Υπήρξε πρεσβύτερος στη Μαγνησία της Μικράς Ασίας και έδωσε μαρτυρικώς τη ζωή του. Τα μόνα στοιχεία που έχουμε περί του βίου του προέρχονται από συναξάρια και είναι ιδιαίτερα συνοπτικά[1].
Ο Άγιος Χαράλαμπος έδρασε κατά το 2ο αιώνα στη Μικρά Ασία. Στην εποχή του βασιλιάς ήταν ο Σεπτίμος Σεβήρος (193-211), ενώ ο Λουκιανός ήταν ο ηγεμόνας της πόλης. Ο ίδιος υπήρξε φλογερός διδάσκαλος της χριστιανικής πίστεως και έτσι συνελήφθη ενώ δίδασκε, ύστερα από εντολή του ηγεμόνα της πόλης. Μετά από βασανιστήρια και εν μέσω θαυμάτων, οι βασανιστές του Πορφύριος και Βάπτος, όπως και τρεις γυναίκες πίστεψαν στο Χριστό, ενώ αφού θεράπευσε το Λικίνιο αφέθηκε ελεύθερος[2]. Το γεγονός εξόργισε τον Βασιλιά, με αποτέλεσμα να διατάξει τη σύλληψή του και τη μεταφορά του στη Ρώμη. Εκεί οδηγήθηκε σε νέα βασανιστήρια. Ο Χαράλαμπος όμως παρέμεινε σταθερός στην πίστη του, πραγματοποιώντας και νέα θαύματα[3]. Κατά τη διάρκεια παραμονής του μάλιστα στις φυλακές, η Γαλήνη, η κόρη του Σεβήρου ασπάστηκε το χριστιανισμό. Τελικά ο δήμιος αποκεφάλισε τον Άγιο Χαράλαμπο, όπως και τις τρεις γυναίκες. Ήταν 113 ετών. Η μνήμη του τιμάται στις 10 Φεβρουαρίου.
Η τίμια κάρα του Αγίου σήμερα φυλάσσεται στο μοναστήρι του Αγίου Στεφάνου στα Μετέωρα.

διαβάστε περισσότερα : http://el.orthodoxwiki.org/%CE%A7%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%82,_%CE%86%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82

Τελευταίος Σταθμός , Γεώργιος Σεφέρης


Λίγες οι νύχτες με φεγγάρι που μ' αρέσαν.
Τ' αλφαβητάρι των άστρων που συλλαβίζεις
όπως το φέρνει ο κόπος της τελειωμένης μέρας
και βγάζεις άλλα νοήματα και άλλες ελπίδες,
πιο καθαρά μπορείς να το διαβάσεις.
Τώρα που κάθομαι άνεργος και λογαριάζω
λίγα φεγγάρια απόμειναν στην μνήμη,
νησιά, χρώμα θλιμμένης Παναγιάς, αργά στην χάση
ή φεγγαρόφωτα σε πολιτείες του βοριά ρίχνοντας κάποτε
σε ταραγμένους δρόμους ποταμούς και μέλη ανθρώπων
βαριά μια νάρκη.

Κι όμως χτές βράδυ εδώ, σε τούτη τη στερνή μας σκάλα
όπου προσμένουμε την ώρα της επιστροφής μας να χαράξει
σαν ένα χρέος παλιό, μονέδα που έμεινε για χρόνια
στην κάσα ενός φιλάργυρου, και τέλος
ήρθε η στιγμή της πλερωμής κι ακούγονται
νομίσματα να πέφτουν στο τραπέζι,
σε τούτο το τυρρηνικό χωριό, πίσω από τη θάλασσα του Σαλέρνο
πίσω από τα λιμάνια του γυρισμού, στην άκρη
μιάς φθινοπωρινής μπόρας, το φεγγάρι
ξεπέρασε τα σύννεφα, και γίναν
τα σπίτια στην αντίπερα πλαγιά από σμάλτο.
Σιωπές αγαπημένες της σελήνης.
Είναι και αυτός ένας ειρμός της σκέψης, ένας τρόπος
ν' αρχίσεις να μιλάς για πράγματα που ομολογείς
δύσκολα, σε ώρες που δεν βαστάς, σε φίλο
που ξέφυγε κρυφά και φέρνει
μαντάτα από το σπίτι κι από τους συντρόφους,
και βιάζεσαι ν' ανοίξεις τη καρδιά σου
μη σε προλάβει η ξενιτιά και τον αλλάξει.

Ερχόμαστε απ' την Αραπιά, την Αίγυπτο, την Παλαιστίνη
τη Συρία,
το κρατίδιο
της Κομμαγηνής πού' σβησε σαν το μικρό λυχνάρι
πολλές φορές γυρίζει στο μυαλό μας,
και πολιτείες μεγάλες που έζησαν χιλιάδες χρόνια
κι' έπειτα απόμειναν τόπος βοσκής για τις γκαμούζες
χωράφια για ζαχαροκάλαμα και καλαμπόκια.
Ερχόμαστε απ' την άμμο της έρημος απ΄ τις θάλασσες του Πρωτέα,
ψυχές μαραγκιασμένες από δημόσιες αμαρτίες,
καθένας κι ένα αξίωμα σαν το πουλί μες το κλουβί του. 
Το βροχερό φθινόπωρο σ' αυτή τη γούβα
κακοφορμίζει την πληγή του καθενός μας
ή αυτό που θά' λεγες αλλιώς, νέμεση μοίρα
ή μονάχα κακές συνήθειες, δόλο και απάτη,
ή ακόμα ιδιοτέλεια να καρπωθείς το αίμα των άλλων.
Εύκολα τρίβεται ο άνθρωπος μες τους πολέμους,
ο άνθρωπος είναι μαλακός, ένα δεμάτι χόρτο,
χείλια και δάχτυλα που λαχταρούν ένα άσπρο στήθος
μάτια που μισοκλείνουν στο λαμπύρισμα της μέρας
και πόδια που θα τρέχανε στο παραμικρό σφύριγμα του κέρδους. 
Ο άνθρωπος είναι μαλακός και διψασμένος σαν το χόρτο,
άπληστος σαν το χόρτο, ρίζες τα νεύρα του κι απλώνουν,
σαν έρθει ο θέρος
άλλοι φωνάζουνε για να ξορκίσουν το δαιμονικό
άλλοι μπερδεύονται μες στ' άγαθά τους, άλλοι ρητορεύουν.
Αλλά τα ξόρκια τα' αγαθά τις ρητορείες,
σαν είναι οι ζωντανοί μακριά, τι θα τα κάνεις;
Μήπως ο άνθρωπος είναι άλλο πράγμα;
Μην είναι αυτό που μεταδίνει ζωή;
Καιρός του σπείρειν, καιρός του θερίζειν.  
Πάλι τα ίδια και τα ίδια, θα μου πεις, φίλε.
Όμως τη σκέψη του πρόσφυγα τη σκέψη του αιχμαλώτου
τη σκέψη
του ανθρώπου σαν κατάντησε κι αυτός πραμάτεια
δοκίμασε να την αλλάξεις, δεν μπορείς. 
Ίσως και να' θελε να μείνει βασιλιάς ανθρωποφάγων
ξοδεύοντας δυνάμεις που κανείς δεν αγοράζει,
να σεργιανά μέσα σε κάμπους αγαπάνθων
ν' ακούει τα τουμπελέκια κάτω απ' το δέντρο του μπαμπού,
καθώς χορεύουν οι αυλικοί με τερατώδεις προσωπίδες.
Όμως ο τόπος που τον πελεκούν και που τον καίνε σαν
το πεύκο, και τον βλέπεις
είτε στο σκοτεινό βαγόνι, χωρίς νερό, σπασμένα τζάμια,
νύχτες και νύχτες
είτε στο πυρωμένο πλοίο που θα βουλιάξει καθώς το δείχνουν
οι στατιστικές,
ετούτα ρίζωσαν μες το μυαλό και δεν αλλάζουν
ετούτα φύτεψαν εικόνες ίδιες με τα δέντρα εκείνα
που ρίχνουν τα κλωνάρια τους μες στα παρθένα δάση
κι αυτά καρφώνουνται στο χώμα και ξαναφυτρώνουν δρασκελώντας λεύγες και λεύγες,
ένα παρθένο δάσος σκοτωμένων φίλων το μυαλό μας,
κι α σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές
είναι γιατί τ' ακούς γλυκότερα, κι η φρίκη
δεν κουβεντιάζεται γιατί είναι ζωντανή
γιατί είναι αμίλητη και προχωράει,
στάζει τη μέρα, στάζει στον ύπνο
μνησιπήμων πόνος.
Να μιλήσω για ήρωες να μιλήσω για ήρωες : ο Μιχάλης
που έφυγε μ' ανοιχτές πληγές απ' το νοσοκομείο
ίσως μιλούσε για ήρωες όταν, τη νύχτα εκείνη
που έσερνε το ποδάρι του μες στη συσκοτισμένη πολιτεία,
ούρλιαζε ψηλαφώντας τον πόνο μας, " Στα σκοτεινά πηγαίνουμε, στα σκοτεινά προχωρούμε..."
Οι ήρωες προχωρούν στα σκοτεινά.  

Λίγες οι νύχτες με φεγγάρι που μ' αρέσουν.  
 
-----------------------------------------------
 
 
Ο  Γιώργος Σεφέρης είναι ένας  διαχρονικός , αγαπημένος και φυσικά
 από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές και εκ των δύο μοναδικών βραβευμένων με το Νόμπελ Λογοτεχνίας Ελλήνων μαζί με τον Οδυσσέα Ελύτη

 

Κέικ με ταχίνι!







Υλικά

200 γραμμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
150 γραμμ. αλεύρι μαλακό
4 κ.γ. μπέικιν πάουντερ
120 ml ταχίνι
120 ml ελαιόλαδο
300 γραμμ. ζάχαρη κρυσταλλική
250 ml χυμό πορτοκάλι
50 ml κονιάκ
1 κ.γ. κανέλα
1 κούπα καρύδια και αμύγδαλα, χοντροκοπανισμένα




Ετοιμασία

Προθερμάνουμε το φούρνο στους 180ο C.


Κοσκινίζουμε το αλεύρι με το μπέικιν πάουντερ.
Σε ένα μπολ χτυπάμε καλά με το μίξερ το ταχίνι και το ελαιόλαδο με
τη ζάχαρη, μέχρι να λιώσει η ζάχαρη.


Συνεχίζουμε το χτύπημα και προσθέτουμε σιγά σιγά το χυμό πορτοκαλιού,
 το κονιάκ και την κανέλα.
Σχηματίζουμε έναν κρατήρα στο κέντρο του αλευριού και προσθέτουμε
το υγρό μίγμα στο αλεύρι.
Ανακατεύουμε τους ξηρούς καρπούς ίσα να ενσωματωθούν.
Δεν θέλει πολύ ανακάτεμα, γιατί το κέικ δεν θα γίνει αφράτο.
Λαδώνουμε και αλευρώνουμε καλά τη φόρμα του κεικ και γεμίζουμε με το μίγμα μας.
Ψήνουμε για 35-40 λεπτά στους 170-180 βαθμούς.
Παλιότερα έχω αναρτήσει την ιδια συνταγή  που είχα φτιάξει σε ατομικά φορμάκια Μοναστηριακό muffin !

Φλούδες πορτοκαλιού γλασέ





Υλικά

6 πορτοκάλια ακέρωτα
50 γρ λευκή ζάχαρη ψιλή

Ετοιμασία

Αφαιρούμε τη φλούδα από τα πορτοκάλια και κόβουμε σε μπαστουνάκια.

Ζεματίζουμε για 5 λεπτά σε βραστό νερό και στραγγίζουμε.

Βάζουμε το χυμό από τα τρία πορτοκάλια σε μια κατσαρόλα προσθέτουμε την γρεναδίνη
και πασπαλίζουμε με τη ζάχαρη.

Αφήνουμε να βράσει και βυθίζουμε σε αυτό το σιρόπι τις φλούδες πορτοκαλιού και συνεχίζουμε το βράσιμο για 20 λεπτά σε χαμηλή φωτιά.

Στραγγίζουμε και αφήνουμε να στεγνώσουν πάνω σε σχάρα

* Μπορούμε να διατηρήσουμε τις φλούδες γλασέ στον καταψύκτη για πολλές εβδομάδες , σε κουτί αλουμινίου ερμητικά κλειστό. Με τον ίδιο τρόπο ετοιμάζουμε φλούδες λεμονιού ή γκρέιπφρουτ


Καλή επιτυχία!

Σολωμός κρασάτος!


Υλικά

2 φιλέτα σολωμού
2 κ.σ ελαιόλαδο
1/2 ποτήρι κρασί Chardonnay
1/2 ποτήρι νερό
1 φύλλο δάφνης
4-5 κόκκους μαυροπίπερου
αλάτι & πιπέρι


Ετοιμασία

Ζεσταίνουμε σε κατσαρόλα τις 2 κουταλιές ελαιόλαδο και σοτάρουμε
ελαφρά τα φιλέτα σολωμού.
Προσθέτουμε το κρασί , το νερό , το δαφνόφυλλο , αλατοπιπερώνουμε
 και αφήνουμε τα φιλέτα σολωμού να βράσουν για 10 λεπτά.

* Μπορούμε να "δέσουμε" το ζουμάκι του φαγητού μας , με μια κ.σ κορνφλάουρ και να έχουμε μια ελαφριά σάλτσα συνοδεύοντας το ρυζί ή τα λαχανικά ή τα ζυμαρικά που θα σερβίρουμε τον σολωμό μας.

Καλή επιτυχία!